Άη Κομμένο

Καταγράφηκε ως μια από τις ομορφότερες στιγμές της ιστορίας του Κομμένου η παρουσίαση του βιβλίου «Αγαπημένη μου αδελφή Αλεξ…», η οποία οργανώθηκε από τους εκπαιδευτικούς του 8^ου δημοτικού σχολείου την Τρίτη 14 Ιουνίου το πρωί. Στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων μαθήτριες του σχολείου διάβασαν επί σκηνής αποσπάσματα του βιβλίου, τα οποία επέλεξαν με πολλή ευαισθησία οι δασκάλες τους. Ακολούθησε αμέσως μετά προβολή δεκάλεπτου βίντεο, ειδικά επιλεγμένου από τον Ηλία Λάμπρη για μικρούς μαθητές,

οι οποίοι είχαν την ευκαιρία μέσα από τις μαρτυρίες ανθρώπων που είδαν τη φρίκη της σφαγής του Κομμένου αλλά επέζησαν να γνωρίσουν μιαν από τις πιο αιματηρές σελίδες της τοπικής αλλά και εθνικής μας ιστορίας.

Στη συνέχεια ο συγγραφέας του βιβλίου Δημήτρης Βλαχοπάνος, αφού ευχαρίστησε τη διεύθυνση και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου για την πρωτοβουλία τους αυτή, κάλεσε τους μαθητές να πάρουν αυτοί το λόγο και να εκφράσουν τη δική τους γνώμη ή να θέσουν ερωτήματα για να γίνει ένας μικρός διάλογος. Είναι σαφές πως γεγονότα όπως η σφαγή του Κομμένου συγκινούν βαθιά την παιδική ψυχή και δημιουργούν πολλά και σοβαρά ερωτηματικά. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στην έκταση της βίας και στα πολλά γιατί. Γιατί οι στρατιώτες φέρθηκαν με τόση βία στους κατοίκους του Κομμένου; Γιατί διάλεξαν να κάψουν το Κομμένο κι όχι κάποιο άλλο χωριό; Ποιοι σώθηκαν από την οικογένεια της νύφης; Γιατί ο μικρός Αλέξανδρος δεν ήθελε να παντρευτεί η αδερφή του;

Αυτό που έμεινε ως συμπέρασμα είναι πως υπάρχουν πάντα δίπλα μας δύο κόσμοι: ο κόσμος αυτών που ασκούν βία από τη μια και ο κόσμος εκείνων που υφίστανται τη βία από την άλλη. Τα 97 παιδιά του Κομμένου είναι ο ένας κόσμος. Και οι ναζί στρατιώτες που τα δολοφόνησαν είναι ο άλλος κόσμος.

Υπάρχει από τη μια ο δικός σας κόσμος, σημείωσε ο Δημήτρης Βλαχοπάνος. Ο κόσμος των παιδιών που έχουν την καλή τύχη να μαθαίνουν γράμματα σε ωραίες αίθουσες, να πηγαίνουν το μεσημέρι σπίτι τους, να ζουν με τους γονείς τους, να μιλούν με τους δασκάλους τους, να παίζουν με τους φίλους τους. Και υπάρχει και ο άλλος κόσμος: ο κόσμος των παιδιών που βρίσκονται δίπλα μας, εδώ στο στρατόπεδο της Φιλιππιάδας και σε άλλα στρατόπεδα. Των παιδιών που διώχτηκαν απ’ τις μακρινές τους πατρίδες, που δεν έχουν σπίτι, πολλά δεν έχουν γονείς, που δε μαθαίνουν γράμματα, που δεν μπορούν να παίξουν. Κι αυτόν τον κόσμο πρέπει να ’χουμε τα μάτια μας ανοιχτά για να τον βλέπουμε και να τον συλλογιζόμαστε.

Το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε το φυσικό τοπίο του Κομμένου και παρουσιάστηκε στις μικρότερες τάξεις του σχολείου. Μέσα από ένα ειδικό βίντεο που ετοίμασε ο Ηλίας Λάμπρης, οι μαθητές απόλαυσαν τον υδροβιότοπο του Αμβρακικού και τα σπάνια πουλιά που τον κοσμούν. Ήταν χαρακτηριστικές οι χαρούμενες φωνές των μικρών μαθητών κάθε φορά που αντίκριζαν τα ωραία τοπία, τα πουλιά σε κοντινά πλάνα, νέους του Κομμένου που έκαναν βουτιές κολυμπώντας στα πράσινα νερά του Αράχθου…

Η παρουσίαση του Κομμένου στο 8^ο δημοτικό σχολείο είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα με πολλούς και ποικίλους συμβολισμούς και αποδέκτες. Η τοπική ιστορία και η φύση της μικρής πατρίδας συνιστούν το πρώτο μάθημα για τον άνθρωπο. Κι αυτό έγινε την Τρίτη 14 Ιουνίου στο 8^ο δημοτικό σχολείο Άρτας.